مامان نوشت

کنجکاویهای کودکانه ات غایت احساسات مادرانه من است . به تجربه در یافته ام هیچ کلامی را بیهوده نمی گویی حتی اگر به نظر من ان لحظه نامفهوم بیاید. با پدرت سه تایی مشغول دیدن فوتبال سپاهان  عمارات هستیم می پرسی ماشین پلیس چرا اونجاست؟؟روی عسلی را نگاه می کنم که چند تا ماشینک کوچولو را کنارت نشانده ای و لحظاتی قبل نشانم دادی و گفتی مامان اینا هم دارند نگاه می کنن.ماشین پلیسی انجا نمی بینم باز سوالت را تکرار می کنی و باز هم .گیج می شوم اما نمی شود از کنار سوالهای تو به سادگی گذشت از تو می خواهم نشانم بدهی و انگشتت تلوزیون را نشانه می گیرد در این سالهایی که فوتبال دیده ام هرگز ماشینی را انجا ندیده بودم و اصرار تو برای وجود ماشین مرا مشتاق می کند که ببینم حتما چیزی بوده که می گویی بععععععععععله نمی توانم با قدرت در اغوشم نفشارمت . تا به حال امبولانسی را که کنار زمین فوتبال می ایستد ندیده بودم و برایت توضیح میدهم که این ماشین پلیس نیست امبولانس است که اگر کسی توی زمین مریض شد و نتوانست....حالا دقیقتر می شوی هر بازیکنی که به سمت توب می دود و زمین می خورد را با هیجان دنبال می کنی ،،مامان سبز مریض شد افتاد مامان زرد مریض شد.

از خدا به خاطر نعمتی که به من داده شاکرم بزرگترین موهبت که تو باشی و نیز از او می خواهم این تیز بینیت با سوهان روزگار کند نشود